Νάξος-Φιλώτι: Η βέβηλη κλοπή που στιγματίζει το χωριό και προσβάλλει την συλλογική μνήμη

 

Την περασμένη Κυριακή (21/01) στο Φιλώτι της Νάξου διαρρήκτες άνοιξαν το σιδηρουργείο “Ο Ήφαιστος” του αείμνηστου Αντώνη Παγίδα. Το κτίριο όπου ο Αντώνης του Γιώργου -όπως ήταν γνωστός στους Φιλωτίτες και τους Ναξιώτες γενικότερα ο αποβιώσας Παγίδας-δεν βρίσκεται σε κάποιο ερημικό σημείο του χωριού, αλλά σε μια γειτονιά. Επιπλέον μπροστά από το κτίριο περνά δρόμος που καταλήγει στις γειτονιές της συνοικίας του Κλεφάρου.

Οι δράστες με την βοήθεια τροχού έκοψαν τα κάγκελα της πίσω πόρτας του σιδηρουργείου, μπήκαν στο χώρο και σήκωσαν ότι μπορούσε να μεταφερθεί, σύμφωνα με όσα είπε στην Ειρήνη Προμπονά στο Cyclades Open η κόρη του εκλιπόντος Μαρία Παγίδα.

Κουδούνια χειροποίητα για τα πρόβατα και τα κατσίκια, αμπελοπρίονα χειρός, το χιλιόβαρο αμόνι που πάνω του σφυρηλατούνταν το σίδερο 200 χρόνια τώρα, κλειδιά και όλα όσα είχε φτιάξει με τα χέρια του ο Αντώνης Παγίδας εξαφανίστηκαν μέσα σ’ ένα βράδυ, υπό τους ήχους μιας κακοκαιρίας όπου οι δυνατοί άνεμοι, κάλυψαν τον ήχο του τροχού με τον οποίο κόπηκαν τα κάγκελα της πόρτας ή την όποια φασαρία έκαναν οι δράστες που σήκωσαν τα πάντα απ’ το σιδηρουργείο, αφήνοντας πίσω τους κυριολεκτικά χάος.

“Δεν διέρρηξαν απλώς το μαγαζί του πατέρα μου” μας λέει η Μαρία Παγίδα, “πρόκειται για μια λεηλασία. Πήραν την μέγγενη, το τεράστιο αμόνι που είναι τουλάχιστον 200 ετών που ήταν οικογενειακό κειμήλιο, πήραν πριόνια, αμπελοπρίονα, κουδούνια, τα πάντα. Αφήσαν πίσω τους ένα σκουπιδότοπο, αφού διέλυσαν τα πάντα μέσα στον χώρο. Αυτό πρέπει να έγινε στο διάστημα 11 το βράδυ με τρείς το πρωί”.

Για εκείνην πια το σιδηρουργείο είναι “ένας ξένος τόπος”, όπως μας λέει. “Δεν πρόκειται για μια απλή κλοπή, πρόκειται για μια προσβολή στη μνήμη του πατέρα μου, για έναν δεύτερο θάνατο και μια προσβολή στην ιστορία του χωριού” συμπληρώνει.

 

Εκφράζοντας της την απορία, πως γίνεται τα βαριά αντικείμενα να μεταφερθούν, να φορτωθούν χωρίς κανείς να καταλάβει, να δει ή ν’ ακούσει κάτι απ’ τους περίοικους η Μαρία απαντά πως αυτό που ισχυρίζονται οι περισσότεροι είναι πως ο αέρας που φυσούσε σκέπασε τους ήχους, αφ’ ενός, αφ’ ετέρου αν ακούστηκε κάτι, κανείς δε φαίνεται να έδωσε ιδιαίτερη σημασία αποδίδοντας τον όποιο θόρυβο στην μανία του αέρα.

Η ίδια υποστηρίζει πως οι άνθρωποι που έκλεψαν τα τεχνουργήματα και τα εργαλεία απ’ το ιστορικό σιδηρουργείο είναι άνθρωποι που ήξεραν το μαγαζί πολύ καλά και μπαινόβγαιναν σ’ αυτό, όσο ζούσε ο πατέρας της. “Ήξεραν τι να πάρουν, δεν έψαχναν εκείνη τη στιγμή, δεν τους ήταν άγνωστος ο χώρος. Κι αν δεν το έκαναν οι ίδιοι, καθοδήγησαν εκείνους που το έπραξαν” λέει στο Cyclades Open.

Διαβάστε τη συνέχεια στο Cycladesopen.gr-ΕΔΩ