Sea Diamond: 17 χρόνια Ρύπανσης. Γιατί δεν εφαρμόζονται οι δικαστικές αποφάσεις για την ανέλκυση του ναυαγίου;

Sea Diamond: Τι γίνεται με την ανέλκυση του ναυαγίου και γιατί δεν εφαρμόζονται οι δικαστικές αποφάσεις;

Στην εποχή μας η βιωσιμότητα είναι το ζητούμενο και σ’ αυτή στηρίζονται  πολιτικές και εξαγγελίες . Τι σημαίνει όμως βιωσιμότητα και ποιες εξαγγελίες μπορούν να στηριχθούν όταν η Πολιτεία  δεν φροντίζει για την προστασία ενός τόπου;  Στο νησί της Σαντορίνης  τι μπορεί να πει κανείς για την βιωσιμότητα όταν στα σπλάχνα της φιλοξενεί 17 ολόκληρα χρόνια μια οικολογική βόμβα;

Ήταν 5 Απριλίου το 2007 όταν το Sea Diamond προσκρούει σε χαρτογραφημένη ξέρα και αρχίζει να βυθίζεται  απέναντι από το ηφαίστειο, την χαρακτηρισμένη περιοχή  Natura της Νέας και Παλαιάς Καμένης στη Σαντορίνη. Μια τεράστια επιχείρηση εκκένωσης του πλοίου ξεκινά και εκατοντάδες ρυπογόνες ουσίες απλώνονται στην θαλάσσια περιοχή της Καλντέρας.

Επί ένα μήνα πραγματοποιούνται εργασίες για την απάντληση των πετρελαιοειδών από χώρους του ναυαγίου. Στις δεξαμενές του συνοδευτικού πλοίου M/V Aegis σφραγίσθηκαν από το Τελωνείο Θήρας 155,22 κυβικά μέτρα πετρελαιοειδών καταλοίπων αναμεμειγμένων με θαλασσινό νερό. Στάλθηκε δείγμα προς ανάλυση για την εκτίμηση της τελικής ποσότητας πετρελαίου που απαντλήθηκε. Το πόρισμα του Γενικού Χημείου του Κράτους – Χημική Υπηρεσία Σύρου σε απάντηση προς το Λιμενικό Ταμείο Θήρας ανέφερε ότι  «… σας γνωρίζουμε ότι το αποσταλέν δείγμα είναι κατά κύριο λόγο θαλάσσιο νερό (99% περίπου) με διάφορα κατάλοιπα πετρελαιοειδών (1% περίπου)».

Ο βαθμός επιτυχίας της επιχείρησης απάντλησης ήταν εξαιρετικά μικρός, κυρίως εκ του γεγονότος ότι οι δεξαμενές καυσίμων βρίσκονται στο εσωτερικό του πλοίου και η δυνατότητα επικοινωνίας από έξω με αυτές ήταν κατά την γνώμη των τεχνικών σχεδόν αδύνατη.

 

Σύμφωνα με το Πράσινο Διαβατήριο του πλοίου και τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί, εντός του ναυαγίου του «Sea Diamond» υπολογίζεται ότι υπάρχουν μερικές εκατοντάδες τόνοι υγρών καυσίμων και λιπαντικών μηχανής, μερικές χιλιάδες κυβικά μέτρα μονωτικών υλικών όπως πετροβάμβακας και υαλοβάμβακας, μερικές εκατοντάδες κιλά ανόδια που περιέχουν βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, κάδμιο και ψευδάργυρο, μερικές χιλιάδες μέτρα καλωδιώσεων που περιέχουν χαλκό, μερικές εκατοντάδες λίτρα ηλεκτρολύτη στις μπαταρίες του πλοίου που περιέχουν ισχυρά οξέα, μόλυβδο και κάδμιο, πολλά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία χημικά, όπως χρώματα, αντισκωριακά, σταθεροποιητές βαφών, αλλά και πολλές ηλεκτρονικές συσκευές στα όργανα και στις εγκαταστάσεις του πλοίου που περιέχουν υδράργυρο, ενώ όλες οι εύφλεκτες επιφάνειές του ήταν εμποτισμένες με βρωμιούχες επιβραδυντικές χημικές ενώσεις.

Ακόμα και σήμερα 17 χρόνια μετά το μαζούτ που έρχεται στην επιφάνεια καθημερινά είναι ορατό στο πλωτό φράγμα που έχει τοποθετηθεί  για τον περιορισμό της ρύπανσης στο σημείο του ναυαγίου.

Η Σαντορίνη διαφημίζεται από την Πολιτεία ως ιδιαίτερος τόπος, χωρίς να τυγχάνει της ίδιας προσοχής η Προστασία της, από την ρύπανση που προκαλεί το ναυάγιο

 

Οι δικαστικές αποφάσεις για την ανέλκυση του ναυαγίου όλα αυτά τα χρόνια διαδέχονται η μία την άλλη, πραγματογνωμοσύνες, Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, Αποφάσεις επί αποφάσεων…..

Με τελεσίδικη απόφαση του ο Άρειος Πάγος το 2016 , ως προς την ποινική διαδικασία,  αναγνωρίζει την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Η απόφαση στηρίχθηκε στα στοιχεία της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Πολυτεχνείου Κρήτης η οποία χαρακτηρίστηκε ως η πλέον αξιόπιστη. Καμία περαιτέρω ενέργεια από την Πολιτεία  δεν σημειώνεται…

Οι κάτοικοι της Σαντορίνης καταφεύγουν στο ΣτΕ και δικαιώνονται το 2019 με απόφαση του για την άρνηση της Πολιτείας να εφαρμόσει τον νόμο ” Περί ανέλκυσης ναυαγίων”.   Η κατάληξη είναι ίδια…

Το 2019 δημοσιεύει η Δημόσια Αρχή Λιμένων (ΔΑΛ) τον τελευταίο μειοδοτικό διαγωνισμό ανέλκυσης ο οποίος ακυρώνεται το 2020 από τον υπουργό ναυτιλίας, 2 μέρες πριν το άνοιγμα των προσφορών με την αιτιολογία πως η διαδικασία πρέπει να κινηθεί από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας και όχι από τη ΔΑΛ.

Το 2021 ο Δήμος Θήρας κρίνεται αναρμόδιος, με δικαστική απόφαση, να ζητά την ανέλκυση του ναυαγίου …καθώς μπορεί να λειτουργήσει και σε υποβαθμισμένο περιβάλλον.

Το 2022  η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών ,προσφεύγει και πάλι στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ  και επιβάλλεται πρόστιμο στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καθώς διαπιστώνει πλημμελή συμμόρφωση προς την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Το 2023 απορρίπτεται η έφεση που είχε ασκήσει η πλοιοκτήτρια στην απόφαση του 2014 (για άμεση ανέλκυση του ναυαγίου με έξοδα της πλοιοκτήτριας εταιρείας και  πληρωμή, ως αποζημίωση, 14 εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο Θήρας και το Ελληνικό Δημόσιο λόγω ηθικής βλάβης), επιδικάζοντας υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 6.000.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο, ως αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, αποδεχόμενο και βασιζόμενο πλήρως στα αποτελέσματα της πραγματογνωμοσύνης  .

Χωρίς όμως  το Ελληνικό Δημόσιο να απαιτεί  στην αγωγή του  από την πλοιοκτήτρια και τον ασφαλιστικό οργανισμό της και την ανέλκυση του ναυαγίου, παρόλο που εκείνο είναι το πλέον αρμόδιο να το διεκδικήσει…

“Δεν έχουμε σκοπό να καταθέσουμε τα όπλα θα συνεχίσουμε τον πολυετή αγώνα μας μέχρι τη δικαίωσή μας και την ανέλκυση του τοξικού ναυαγίου “

 

Η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών, μέχρι σήμερα  προσπαθεί να ενεργοποιήσει την Πολιτεία να πράξει τα αυτονόητα, να εφαρμόσει δηλαδή τις δικαστικές αποφάσεις που έχουν ήδη ληφθεί  για την ανέλκυση του ναυαγίου.

Σε πρόσφατη επιστολή της  στην Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής η οποία δεν εξέτασε ακόμη το θέμα  αναφέρει ότι:  η ανέλκυση του Sea Diamond είναι ένα ζήτημα που απαιτεί πολιτική βούληση ζητώντας την  παρέμβαση της επιτροπής και την ενεργό δράση της ώστε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης  προκειμένου να απομακρυνθεί επιτέλους η οικολογική βόμβα που απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή την μοναδική Σαντορίνη, το Αιγαίο αλλά και την εικόνα της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν. Ο Δήμος Θήρας επίσης με επιστολή του στην Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής ζήτησε να συμμετέχει στην συζήτηση όταν αυτή πραγματοποιηθεί.

Οι κάτοικοι της Σαντορίνης δεν θα σταματήσουν μέχρι να δικαιωθούν και να δουν το ναυάγιο του Sea Diamond να βγαίνει από τον βυθό της Καλντέρας.

 

Η Πολιτεία πρέπει να εξηγήσει στους κατοίκους της Σαντορίνης όταν επικαλείται την βιωσιμότητα του  τόπου τι εννοεί γιατί δεν μπορεί να είναι ένας τόπος βιώσιμος διατηρώντας με δική της ευθύνη μια οικολογική βόμβα στα σπλάχνα του .

Το ιστορικό των αποφάσεων από την Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτών που κατέθεσαν στην Μόνιμη Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής

 

• Η Ελληνική δικαιοσύνη, στον ανώτατο βαθμό της – Άρειος Πάγος

Τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου,ως προς την ποινική διαδικασία,  αναγνωρίζει την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατ’ επέκταση την ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Ταυτόχρονα αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχή του Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεων της συνδιαχειρίστριας εταιρείας Core Marine LTD.

• Οι πρωτόδικες αποφάσεις το 2014

Με τις πρωτόδικες αποφάσεις 464 και 465/2014, του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς –Τμήμα Ναυτικών Διαφορών, αποφασίστηκε η άμεση ανέλκυση του ναυαγίου με έξοδα της πλοιοκτήτριας και πληρωμή, ως αποζημίωση, 14 εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο Θήρας και το Ελληνικό Δημόσιο λόγω ηθικής βλάβης. Στις αποφάσεις αυτές ασκήθηκε έφεση από την πλοιοκτήτρια.

 

• Αποφάσεις για διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για το αν είναι εφικτή η ανέλκυση το κόστος και αν αποτελεί εστία ρύπανσης

Το Αστικό Εφετείο Πειραιά συνεδρίασε στις 22/9/2016 και εξέδωσε μη οριστική απόφαση (αρ. 51/2017) με την οποία διέταξε:

α) τη διενέργεια Πραγματογνωμοσύνης από δύο καθηγητές του ΕΜΠ για το εφικτό της ανέλκυσης και τον κατά προσέγγιση υπολογισμό του κόστους αυτής και

β) τη διενέργεια δεύτερης Πραγματογνωμοσύνης από δύο άλλους καθηγητές του ΕΜΠ για το εάν το Sea Diamond αποτελεί ενεργό εστία εκπομπής ρυπογόνων και επιβλαβών ουσιών για το ανθρώπινο και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής.

Οι πραγματογνωμοσύνες κατέληξαν εν συντομία στα συμπεράσματα :

α)H ανέλκυση του Sea Diamond είναι πρακτικώς εφικτή, με κόστος από 550 εκ. € έως 1 δις €,

β)όσον αφορά τη ρύπανση που προκαλείται τονίζουν ότι: «η επιβάρυνση που έχει επιφέρει το ναυάγιο στην περιοχή είναι σαφής και ο μοναδικός τρόπος αποτροπής της, είναι η οριστική απομάκρυνση του. Κάθε άλλη καθυστέρηση ή ενέργεια θα έχει ως αποτέλεσμα την οικολογική και όχι μόνον καταστροφή της Καλντέρας. Η χρονική έκταση στο μέλλον των επιβλαβών εκπομπών φτάνει τα 420 χρόνια…».

• Η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Πολυτεχνείου Κρήτης

Σε ανάλογα συμπεράσματα κατέληξε και η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Διαχείρισης Τοξικών και Επικίνδυνων Αποβλήτων του Πολυτεχνείου Κρήτης – Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος. Στα στοιχεία της Μελέτης βασίστηκε η απόφαση του Αρείου Πάγου για τις ποινικές ευθύνες. Ο Άρειος Πάγος (ΣΤ’ Ποινικό Τμήμα) στην 515/2016 απόφασή του αποδέχθηκε τα στοιχεία της παραπάνω μελέτης ως τα πλέον αξιόπιστα, σε σχέση με εκείνα από άλλους φορείς (ΕΛΚΕΘΕ, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ΑΠΘ, Πανεπιστήμιο Southampton), βασίζοντας στη μελέτη αυτή τη λήψη της τελικής του απόφασης αναφορικά με τις ποινικές ευθύνες των εμπλεκομένων.

 

• Το Αστικό Εφετείο απορρίπτει την αίτηση του Δήμου Θήρας λόγω αναρμοδιότητας του Δήμου να ζητά ανέλκυση του ναυαγίου του Κ/Ζ Sea Diamond

Μετά από πολλές αναβολές της υποθέσεως, και μετά την αλλαγή της σύνθεσης του ανωτέρω δικαστηρίου, το Αστικό Εφετείο συνεδρίασε τελικά στις 24/9/2020 και με την απόφαση 350/9-7-2021 απορρίπτει την αίτηση του Δήμου Θήρας για ανέλκυση του ναυαγίου και αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, λόγω αναρμοδιότητας του Δήμου να ζητά ανέλκυση του ναυαγίου του K/Z Sea Diamond. Σύμφωνα με την παρούσα απόφαση «…ναι μεν τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όπως οι ΟΤΑ, μπορούν να επιδιώκουν την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος στην περιοχή της αρμοδιότητάς τους έναντι του Κράτους, δεν μπορούν όμως να επικαλεστούν προς τούτο την προσωπικότητά τους έναντι μόνης της περιβαλλοντικής επιδείνωσης από τη δράση ιδιωτών, αφού δε θίγονται από αυτήν, καθώς μπορούν να λειτουργήσουν και σε υποβαθμισμένο περιβάλλον…»

 

• Απορρίπτεται η έφεση της πλοιοκτήτριας – Επιδικάζονται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου 6 εκατομμύρια ευρώ.  χωρίς να απαιτείται η ανέλκυση του ναυαγίου

Το Τριμελές Εφετείο Πειραιώς – Ναυτικό Τμήμα, με την απόφαση 159/2023, απέρριψε την έφεση που άσκησε η πλοιοκτήτρια στην απόφαση 465/2014 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς, και επιδίκασε υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 6.000.000 ευρώ με το νόμιμο τόκο, ως αποζημίωση λόγω ηθικής βλάβης, αποδεχόμενο και βασιζόμενο πλήρως στα αποτελέσματα της πραγματογνωμοσύνης που αναφέρουμε παραπάνω. Δυστυχώς όμως, παραδόξως, το Ελληνικό Δημόσιο στην αγωγή του δεν απαίτησε από την πλοιοκτήτρια και τον ασφαλιστικό οργανισμό της και την ανέλκυση του ναυαγίου, παρόλο που εκείνο είναι ο πλέον αρμόδιος να το διεκδικήσει…

 

• Οι κάτοικοι της Σαντορίνης καταφεύγουν στο ΣτΕ και δικαιώνονται για την άρνηση της Πολιτείας να εφαρμόσει τον νόμο ” Περί ανέλκυσης ναυαγίων”

Με την απόφαση 1820/2019 του Συμβουλίου της Επικρατείας δικαιώθηκαν οι κάτοικοι της Σαντορίνης που προσέφυγαν σε αυτό, επιδιώκοντας την ακύρωση της άρνησης της πολιτείας να εφαρμόσει το Νόμο 2881/2001 «Περί ανέλκυσης ναυαγίων». Σύμφωνα με την απόφαση αυτή, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας έχει άμεση και αυτοτελή υποχρέωση να κινήσει τις διαδικασίες ανέλκυσης του Sea Diamond.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την απόφαση 1820/2019 του ΣτΕ: Οι αρχές, παρανόμως παρέλειψαν να επιληφθούν του από 11/10/2010 αιτήματος των Θηραίων πολιτών, να διαπιστώσουν αν συντρέχει πρακτική δυνατότητα ανελκύσεως του βυθισθέντος πλοίου και να διερευνήσουν τις περαιτέρω δυνατότητες που διαθέτουν βάσει του νόμου 2881/2001. Η κρινόμενη αίτηση των Θηραίων πολιτών πρέπει να γίνει δεκτή, κατ’ αποδοχή των προβαλλόμενων, με το δικόγραφο της αιτήσεως ακυρώσεως, λόγων. Η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νόμιμη κρίση επί του ως άνω αιτήματος, λαμβάνοντας, πλέον, υπόψη και τα νεώτερα πραγματικά και νομικά δεδομένα. Το βυθισμένο ναυάγιο αποτελεί αυτοτελώς πηγή ρύπανσης για το θαλάσσιο περιβάλλον λόγω της έκλυσης τοξικών και επικίνδυνων ουσιών και απειλείται μεγαλύτερη οικολογική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος στο μέλλον λόγω της προϊούσας διάβρωσής του. Με την πάροδο των ετών, το ναυάγιο, μπορεί, ανάλογα με τις συνθήκες της συγκεκριμένης περιπτώσεως και την εκτίμηση της Διοίκησης, να θεωρηθεί «απόβλητο» κατά την έννοια της οδηγίας 2008/98/ΕΚ ή να θεωρηθεί ότι η απόρριψή του στη θάλασσα είναι πλέον «ηθελημένη», κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 3 περ. β’ του πρωτοκόλλου που αφορά «εις την πρόληψιν ρυπάνσεως της Μεσογείου Θαλάσσης εκ της απορρίψεως αποβλήτων και άλλων υλικών εκ των πλοίων και αεροσκαφών» και κυρώθηκε µε το άρθρο πρώτο του νόμου 855/1978 Α’ 235). Η Διοίκηση οφείλει, στο πλαίσιο αυτό, να λάβει κατ’ εξοχήν υπόψη και να αξιολογήσει ειδικά το αποτέλεσμα πραγματογνωμοσύνης που έχει διαταχθεί με την 51/2017 μη οριστική απόφαση του Εφετείου Πειραιώς.

Μέχρι σήμερα το ΥΕΝ, αν και αποδέχεται μέσω της επιτροπής που σύστησε για το θέμα τα συμπεράσματα των πραγματογνωμόνων, δεν έχει εφαρμόσει την απόφαση 1820/2019 του Ε΄ Τμήματος του ΣτΕ και έπειτα από προσφυγή των κατοίκων στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου, ζητήθηκε από το ΥΕΝ και δόθηκε αναβολή της εξέτασης της υποθέσεως έως τις 23/2/2022 προκειμένου να διερευνηθεί αν το υπουργείο Οικονομικών είναι εφικτό να διαθέσει πιστώσεις ύψους 550 εκ. ευρώ έως 1 δις για την ανέλκυση του ναυαγίου. Έπειτα από τη συνεδρίαση της 21/9/2022, η Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣτΕ, επέβαλε με το Πρακτικό 21/2022, το πρόστιμο των 5000€ καθώς δεν αιτιολογήθηκε επαρκώς η στάση της Διοίκησης. Σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου «η κεντρική Διοίκηση, αν και κατέληξε στην τεχνική λύση της ανελκύσεως ως βέλτιστης για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του ναυαγίου, δεν προκύπτει ότι έχει ενεργοποιήσει τις προβλεπόμενες από το ν. 2881/2001 διαδικασίες, απευθύνοντας, και μάλιστα αζημίως για το Δημόσιο, έγγραφη πρόσκληση στον κύριο του ναυαγίου για την άμεση ανέλκυση και απομάκρυνση αυτού. Το Συμβούλιο διαπιστώνει πλημμελή συμμόρφωση του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής προς την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας».

• Ο μειοδοτικός διαγωνισμός για την ανέλκυση που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ

Ο τελευταίος μειοδοτικός διαγωνισμός ανέλκυσης που δημοσίευσε η Δημόσια Αρχή Λιμένων (ΔΑΛ) το Νοέμβριο του 2019, ακυρώθηκε από τον υπουργό ναυτιλίας, 2 μέρες πριν το άνοιγμα των προσφορών (στις 16/1/2020), (ενώ είχε ήδη εκδηλωθεί ενδιαφέρον από μεγάλη Κινεζική εταιρεία ανελκύσεων να αναλάβει τη διαδικασία με κόστος ανέλκυσης μικρότερο από 300 εκ. €), με τη δικαιολογία πως η διαδικασία πρέπει να κινηθεί από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας και όχι από τη ΔΑΛ.

Ωστόσο το Λιμενικό Ταμείο Θήρας έχει δηλώσει επανειλημμένα στο παρελθόν την αδυναμία του να φέρει εις πέρας μία τόσο δύσκολη διαδικασία όπως αυτή της ανέλκυσης του Κ/Ζ SEA DIAMOND. Χαρακτηριστικά, με την υπ. αριθμ. πρωτ. 2884/29-10-2018 επιστολή του Προέδρου του Λιμενικού Ταμείου Θήρας προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου (νυν υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής), δηλώθηκε πως σχετικά με το ναυάγιο του SEA DIAMOND «…το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας έχει εξαντλήσει τα νομικά εργαλεία, τα οποία προσφέρονται δυνάμει της οικείας εθνικής νομοθεσίας και σας καλεί να συμβάλλετε στην εξεύρεση λύσης για την αντιμετώπιση του ζητήματος…».

 

Sea Diamond: Οι κάτοικοι της Σαντορίνης ζητούν με επιστολή στη Βουλή την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων για την ανέλκυση