Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών: Όλοι στην Απεργία στις 10 Ιουνίου. Να κλείσουν τα σχολεία. Να παραλύσει η χώρα!

«Στις 10 Ιούνη απεργούμε γιατί:

  • …γιατί η κατάργηση του 8ώρου, του θεμέλιου λίθου των εργατικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκε με μακροχρόνιους και αιματηρούς αγώνες εδώ και 1,5 αιώνα μας αφορά όλους! Η θεσμοθέτηση 10ωρης και 12ωρης εργασίας, η οποία δεν πληρώνεται με χρήμα… αλλά με μείωση ωραρίου ή ρεπό μέσα σε 6 μήνες, σημαίνει εργασία «λάστιχο» και ξεζούμισμα των εργαζομένων ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης!

 

  • …γιατί στην εκπαίδευση, χρόνια τώρα, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας τσακίζουν κόκκαλα. Μόνο τη φετινή χρονιά, είχαμε πάνω από 52 χιλιάδες συμβασιούχους συναδέλφους, όπου σε λίγες ημέρες θα απολυθούν.

 

  • …γιατί δεν υπάρχει ανατροπή στον ιδιωτικό τομέα που να μην έφερε ντόμινο εξελίξεων και στο δημόσιο:

 

  •  Η αύξηση του ωραρίου, το 2013 στους καθηγητές, ήρθε λίγο μετά τη νομοθέτηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας στον ιδιωτικό τομέα το 2011.

 

  •  Άλλωστε ξεκάθαρα από όλες τις εκθέσεις ΟΟΣΑ, ΕΕ αλλά και την έκθεση Πισσαρίδη που αποτελεί το πρόγραμμα με βάση το οποίο «μπήκαμε» στο Ταμείο Ανάκαμψης, μπαίνει το ζήτημα της αύξησης των ωρών των εκπαιδευτικών, του αριθμού των μαθητών στις τάξεις και των συγχωνεύσεων σχολείων. Οι τελευταίες εξελίξεις όσον αφορά τις επικείμενες νέες συγχωνεύσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τα παραπάνω.

 

  •  Όταν η κατεύθυνση παντού είναι η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, υπάρχει κάτι που μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο χώρος της εκπαίδευσης θα αποτελέσει εξαίρεση; Ότι δεν θα συνεχίσει να αυξάνεται (60% είναι ο στόχος) το ποσοστό των αναπληρωτών συμβασιούχων εκπαιδευτικών; Κανένας εφησυχασμός λοιπόν.

 

  • …γιατί ξέρουμε τι σημαίνει τηλεργασία και η καθιέρωση και γενίκευση της με αυτό το νομοσχέδιο, αυξάνει στο έπακρο την εντατικοποίηση της εργασίας και γίνονται δυσδιάκριτα τα όρια μεταξύ του εργάσιμου και του μη εργάσιμου χρόνου. Μια γερή δόση πήραμε οι εκπαιδευτικοί στη διάρκεια της καραντίνας με την τηλεκπαίδευση, αλλά και με την προσπάθεια της κυβέρνησης να την επιβάλλει εκτός πανδημίας σε κάθε «έκτακτη περίπτωση» που προκύπτει.

 

  • …γιατί η επίθεση στα σωματεία, τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση (διατήρηση του 50%+1 των εγγεγραμμένων μελών (ν. Αχτσιόγλου) για τη λήψη απόφασης για απεργία, ηλεκτρονική ψηφοφορία για απεργία και αρχαιρεσίες, αυξημένα ποσοστά προσωπικού ασφαλείας μέχρι απαγόρευσης απεργιών, απαγόρευση περιφρούρησης της απεργίας, ηλεκτρονικό φακέλωμα μελών του σωματείου κ.λπ.) μας αφορά άμεσα.

 

  •  …γιατί είμαστε εκπαιδευτικοί και το νομοσχέδιο αφορά τους μαθητές μας και τους γονείς τους. Δεν ζούμε σε «γυάλα» αλλά μέσα στην κοινωνία και όπως έγραψε ο Δ. Γληνός: «Εάν θέλει ο εκπαιδευτικός να προετοιμάσει τα νιάτα για το μέλλον… είναι ανάγκη να πάρει μέρος σ’ όλο τον κοινωνικό κοχλασμό και να παλέψει να λυθούν τα προβλήματα του λαού. Δεν μπορεί να μείνει ουδέτερος που, αν το θέλετε, η ουδετερότητα καταλήγει να είναι συμμετοχή στην αδικία κατά του λαού… Έτσι μόνο παίρνει νόημα και βαρύτητα ο ρόλος του εκπαιδευτικού».

 

  • Οι εκπαιδευτικοί, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, έχουμε χρέος να δώσουμε τη μάχη απέναντι στη σύγχρονη σκλαβιά και το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα. Έχουμε χρέος να αποκαλύψουμε στην νέα γενιά, στους μαθητές των ΕΠΑΛ και των Λυκείων, στην αυριανή βάρδια των εργαζομένων, το εφιαλτικό μέλλον που τους ετοιμάζουν κυβέρνηση και εργοδοσία. Μαζί με τους μαθητές μας, με όλους τους εργαζόμενους να μπούμε φραγμός για να μην εφαρμοστούν τα μέτρα που σμπαραλιάζουν τις ζωές μας.

 

Όλοι στην μάχη για να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα! Να καταργηθεί όλο το αντεργατικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ, που από κοινού και εναλλάξ τσάκισαν τα δικαιώματά μας.

Τώρα είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε:

  • Σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, με μείωση του εργάσιμου χρόνου. 7ωρο – 5μερο – 35ωρο. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους. Μαζικούς – μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών.

 

  •  Ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, χωρίς καμία εμπλοκή του κράτους.

 

  •  Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και κατοχύρωση δικαιωμάτων. Εξίσωση δικαιωμάτων μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών.

 

  •  Προστασία της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, με ευθύνη του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων.

 

  •  Μέτρα για την υγιεινή και ασφάλεια στα σχολεία. Μέτρα αντιμετώπισης των επιπτώσεων της πανδημίας σε όλα τα επίπεδα.

 

  • Κάτω τα χέρια από τα σωματεία μας. Κατοχύρωση της ελεύθερης και ανεμπόδιστης δράσης των συνδικάτων και των συνδικαλιστών, κόντρα συνολικά στην κρατική, εργοδοτική παρέμβαση και καταστολή.